Την Τετάρτη 2 Μαΐου 2018 ξεκίνησε η 24η αποστολή του ΝΑΥΤΙΛΟΥ. Η πρώτη αποστολή «Σταγόνα Αγάπης» μέσα στο 2018 με προορισμό αυτήν την φορά την Νίσυρο. Η αποστολή αυτή γίνεται με την εθελοντική στήριξη της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου (ΑΔΑ).
Η αποστολή είναι κοινωνικού χαρακτήρα και έχει σαν σκοπό, να στηρίξει με διάφορους τρόπους το όμορφο νησί της Δωδεκανήσου και συμπεριλαμβάνει προσφορά φαρμάκων, εξοπλισμού και υλικών αγαθών για τις ανάγκες του Αγροτικού Ιατρείου και των Σχολείων στο νησί ως ακολούθως:
1. Φάρμακα, φαρμακευτικά υλικά πρώτης ανάγκη, έπιπλα Αναπηρικό Καροτσάκι για το Αγροτικό Ιατρείο.
2. Ηλεκτρονικός εξοπλισμός, εκπαιδευτικό υλικό και γραφική ύλη για το Παιδικό Σταθμό, το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο.
Προς τιμήν του περιοδικού μας.
Για μια ακόμα φορά το περιοδικό μας συμμετείχε στην αποστολή, σαν χορηγός επικοινωνίας, στηρίζοντας, αλλά και προβάλλοντας ταυτόχρονα τέτοιου είδους ενέργειες που σαν στόχο έχουν την εθελοντική προσφορά στους Έλληνες των απομακρυσμένων νησιών ή της λεγόμενης άγονης γραμμής. Τα σκάφη και η επίσκεψη δια θαλάσσης είναι ο δρόμος, η διάθεση για προσφορά είναι αυτή που ενώνει τους ανθρώπους που συμμετείχαν και σε αυτή την αποστολή του Ναυτίλου.
Τα πέντε σκάφη του Ναυτίλου ξεκίνησαν από το Λαύριο και την Ανάβυσσο για το σημείο συνάντησης, όπως συνηθίζει ο Ναυτίλος στις αποστολές του, το ακρωτήριο του Σουνίου. Σε τόσο μακρινά ταξίδια η αναχώρηση πρέπει να γίνεται όσο πιο νωρίς μπορεί να προγραμματιστεί, γιατί ο καιρός μπορεί να αποδειχθεί πολύ μεγάλος αντίπαλος. Πάντα πριν από ένα τέτοιο ταξίδι το μεγαλύτερο μέρος των συζητήσεων αφορά τον καιρό, αλλά και την πορεία που θα ακολουθηθεί σύμφωνα με αυτόν. Ακόμα και η επιλογή της ημερομηνίας γίνεται – εκτός των άλλων – με γνώμονα τους καιρούς που επικρατούν συνήθως τέτοια εποχή.
Ο καιρός τελικά ήταν υπέροχος και τα σκάφη ξεκίνησαν λίγο πριν τις 8:00 ένα ταξίδι 175 μιλίων για τη Νίσυρο. Συνεχίσαμε χωρίς απρόοπτα πάντα σε ήρεμα νερά. Η ταχύτητα των σκαφών ήταν τα 30 μίλια. Περνώντας από την βόρεια πλευρά της Πάρου, γίναμε θεατές μιας αεροπορικής αναχαίτισης. Τα αεροπλάνα πέρασαν σχεδόν πάνω από τα κεφάλια μας με κατεύθυνση προς Νότο. Νωπές οι μνήμες από τον χαμό του πιλότου μας Γιώργου Μπαλταδώρου, μας έκαναν να σκεφτούμε τον αγώνα των αεροπόρων μας καθημερινά πάνω από το Αιγαίο.
Στις 11:00 καταπλέουμε στα Κατάπολα της Αμοργού, για λίγη ξεκούραση και ένα καφεδάκι που οι περισσότεροι δεν είχαμε πιεί. Μετά από μίαμιση ώρα παραμονής στο νησί του Απέραντου Γαλάζιου συνεχίσαμε για τον τελικό προορισμό μας. Μετά από αρκετή ώρα χωρίς να έχουμε οπτική επαφή με κάποιο μας νησί (φαινόταν λίγο στα δεξιά μας η Αστυπάλαια), φάνηκε μπροστά η Κως. Αφήνοντας στα αριστερά μας το ακρωτήρι Κρίκελο βλέπουμε μπροστά μας την Νίσυρο. Καταπλέουμε στους Πάλους στην βόρια πλευρά γύρω στις 15:30. Είναι το ασφαλέστερο μέρος που σε προστατεύει από όλους τους καιρούς. Αμέσως ξεφορτώνονται οι εξοπλισμοί και τα πράγματα των εθελοντών της αποστολής και μεταφερόμαστε στο Μανδράκι, την πρωτεύουσα του νησιού, λίγα χιλιόμετρα πιο δυτικά. Ο δήμος της Νισύρου είχε φροντίσει να μας παραχωρήσει το δημοτικό ξενοδοχείο Πολυβώτης, όπου εκεί στήθηκαν τα ιατρεία και έγινε η διαμονή των μελών της αποστολής.
Μετά από επέμβαση καρπιαίου σωλήνα, από τον ορθοπεδικό Ανδρέα Παπαδόπουλο.
Τα δωρεάν Ιατρεία οργανώθηκαν για τους κατοίκους του νησιού από το Θεραπευτήριο «ΟΛΥΜΠΙΟΝ» και τους «SOS Γιατρούς» (www.sosiatroi.gr) και με την βοήθεια των γιατρών και μελών της Λέσχης που ακολουθούν την αποστολή του Ναυτίλου.
Από το πρωί της Πέμπτης ξεκίνησαν οι ιατρικές πράξεις που ξεπέρασαν τις 450 το βράδυ της Παρασκευής.
Οι δώδεκα γιατροί που ακολούθησαν την αποστολή ήταν οι πιώ κάτω: Ασπασία Ασημακοπούλου (Παιδίατρος), Αλέξανδρος Γκουντινάκης (Καρδιολόγος), Παναγιώτης Δογαντζής (Γαστρεντερολόγος), Πάνος Καραμεσίνης (Oδοντίατρος) Λέτα Καραολή (Oδοντίατρος), Κώστας Κηπουργός (ΩΡΛ), Μαρία Mυλωνά (Ακτινολόγος), Ανδρέας Παπαδόπουλος (Ορθοπεδικός), Φώτης Πετρόπουλος (Παθολόγος), Δημοσθένης Σαμούρης (Γυναικολόγος), Ιορδάνης Χατζηαγγελίδης (Οφθαλμίατρος), Κώστας Ψύλλιας (Ουρολόγος).
Η ημέρα του Σαββάτου ήταν αφιερωμένη στην περιήγηση του νησιού.
Μαζί με τους πρώτους τουρίστες από την Κω ξεκινήσαμε και εμείς με πρώτο σταθμό το Παλαιόκαστρο.
Η Νίσυρος ανήκει στα Δωδεκάνησα και βρίσκεται βορειοδυτικά της Ρόδου, ανάμεσα στην Κω, την Τήλο και την Αστυπάλαια. Ο πληθυσμός της το 1950 αριθμούσε 2.516 κατοίκους. Κατά την τελευταία απογραφή (2011), ο πληθυσμός της ανερχόταν στους 987 κατοίκους. Πρωτεύουσα του νησιού είναι το Μανδράκι.
Πρώτη στάση το "Κυκλώπειο" πελασγικό κάστρο που μετετράπη σε ακρόπολη κλασσικής περιόδου της αρχαίας πόλης με ηλικία μεγαλύτερη από 3000 χρόνια.
Σε πολύ καλή κατάσταση λόγω της υψηλής ποιότητας κατασκευής του, αποτελεί για τους ειδικούς ένα από τα αρτιότερα οχυρωματικά έργα της αρχαιότητας.
Κατασκευασμένο αποκλειστικά από βασαλτικό ανδεσίτη, ένα από τα πιο σκληρά πετρώματα στον κόσμο.
Δεύτερη στάση η Μονή Παναγίας Σπηλιανής είναι χτισμένη μέσα σε μια σπηλιά, λίγα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Πυθαγορείου.
Πρόκειται για ένα σπήλαιο-όρυγμα (σπήλαιο εκκλησιά). Οι διαστάσεις του ορύγματος είναι 120 x 36μ, βάθος 8,5μ και βρίσκεται σε υψόμετρο 109μ.
Βρίσκεται σε μια καταπράσινη περιοχή, υψόμετρου 120 μέτρων πάνω απ΄το Μανδράκι και είναι αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου. Σύμφωνα με αρχαίες πηγές, το σπήλαιο αποτελούσε τόπο λατρείας από την αρχαιότητα. Ειδικοί μάλιστα, υποστηρίζουν ότι ο Πυθαγόρας διέθετε φιλοσοφική σχολή στο σημείο όπου είναι χτισμένο σήμερα το μοναστήρι.
Στη μονή σώζεται η αρχαία θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Σπηλιανής, η οποία έχει υποστεί πολλές φθορές και είναι ραγισμένη. Οι ντόπιοι λένε, ότι η εικόνα της Παναγίας θέλοντας να παραμείνει στο νησί, έσπασε και βυθίστηκε στο νερό. Οι πιστοί την βρήκαν στην παραλία και την επανατοποθέτησαν στον ναό. Γι’ αυτό η εικόνα έχει λάβει την ονομασία «Καληαρμένισσα», αφού πλέοντος επέστρεψε στο νησί.
Κατεβαίνοντας τα σκαλιά αν κοιτάξουμε δεξιά και αριστερά θα παρατηρήσουμε το τεχνικό κόψιμο της πέτρας. Πιο βαθιά παρατηρούμε τις κολώνες που άφηναν για να στηρίζεται η οροφή.
Πιθανόν εδώ να στεγάστηκε και το φημολογούμενο Μαντείο της Σίβυλλας Φυτούς το 600 με 500 π.Χ. Αυτό είχε μαντέψει και τη μετάβαση του φιλόσοφου Πυθαγόρα στην Κάτω Ιταλία και την εξέλιξή του.
Το ηφαίστειο
Η Νίσυρος είναι ένα ηφαίστειο που αποτελεί μέρος του ηφαιστειακού τόξου της νότιας Ελλάδας.
Η μορφολογία της έχει επηρεαστεί από το ηφαίστειο και το ηφαιστειογενές της έδαφος που είναι πολύ εύφορο και ευνοεί τη δενδροκομία και την πλούσια βλάστηση.
Ο μεγαλύτερος υδροθερμικός κρατήρας στον κόσμο βρίσκεται στην Νίσυρο με διάμετρο 300 μέτρα.
Το ηφαίστειο της Νισύρου συγκαταλέγεται μαζί με τα Μέθανα, τη Μήλο και τη Σαντορίνη στα ενεργά ηφαίστεια της χώρας μας.
Ακούγοντας τις κραυγές του γίγαντα Πολυβώτη...
Η Νίσυρος γεννήθηκε σύμφωνα με το μύθο της Γιγαντομαχίας. Η μητέρα των πάντων Γη, έστρεψε τους θνητούς Γίγαντες κατά των αθάνατων θεών του Ολύμπου. Οι θεοί καταδίωξαν τους Γίγαντες, οι οποίοι υποχώρησαν έντρομοι. Ο Πολυβώτης ήταν ένας από τους Γίγαντες που πολέμησαν εναντίον των Θεών. Ο Θεός της θάλασσας Ποσειδώνας είχε αναλάβει, κατόπιν εντολής του Δία, να εξαφανίσει τον Πολυβώτη, ο οποίος διέσχισε φοβισμένος το Αιγαίο προκειμένου να σωθεί. Ο Ποσειδώνας τον πρόφτασε κοντά στην Κω. Με την τρίαινά του, απέσπασε ένα τμήμα από την Κω και το εκσφενδόνισε εναντίον του Πολυβώτη. Ο Ποσειδώνας πέτυχε το Γίγαντα και τον καταπλάκωσε.
Εκεί που βρίσκεται το στόμα του Πολυβώτη, δημιουργήθηκε το ηφαίστειο, ενώ οι περιοδικές δονήσεις της γης δεν είναι τίποτε άλλο από το συνεχιζόμενο αγκομαχητό του στήθους του θαμμένου Τιτάνα.
Έτσι δημιουργήθηκε η Νίσυρος κατά την ελληνική μυθολογία.
Eμείς κατεβήκαμε στον κρατήρα, με την χαρακτηριστική μυρωδιά και την άσπρη πούδρα. Πρέπει να φοράμε κλειστό παπούτσι και να προσέχουμε τα ανοίγματα που σε συνδέουν με το ίδιο το ηφαίστειο.
Το απόγευμα του Σαββάτου ο δήμαρχος σε μια όμορφη εκδήλωση ευχαρίστησε την ομάδα και έδωσε σαν δώρα τοπικά προϊόντα της Νισύρου.
Δηλώσεις:
Χριστοφής Κορωναίος – Δήμαρχος Νισύρου
Η επίσκεψη του Ναυτίλου, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο να δώσει στους κατοίκους να έρθουν σε επαφή με γιατρούς τόσων ειδικοτήτων. Ευχαριστούμε τον Ναυτίλο και για τον εξοπλισμό που μας προσέφερε, όπως υπολογιστές, καρέκλες, φάρμακα για το ιατρείο, το δημοτικό σχολείο, το γυμνάσιο, ο παιδικός σταθμός. Εύχομαι το χρόνου να ξανασυναντηθούμε, θα σας περιμένουμε!
Γιώργος Νικολόπουλος – πρόεδρος Ναυτίλου
Aπευθυνόμενος στον δήμαρχο Νισύρου είπε: Ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία που μας επιφυλάξατε. Μια ακόμα αποστολή Σταγόνα Αγάπης στέφθηκε με επιτυχία, χάρη στην συνδρομή των συνοδοιπόρων γιατρών και των εθελοντών της Λέσχης. Η παραμονή μας ήταν σύντομη, αλλά το έργο είχε αποτέλεσμα. Αυτό φάνηκε από τις αντιδράσεις των κατοίκων. Αυτό μας δίνει το κουράγιο να συνεχίσουμε αυτή μας την προσπάθεια.
Κώστας Κηπουργός – Υπεύθυνος ιατρείων
Πιστεύω ότι και αυτή τη φορά καταφέραμε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό. Η συμμετοχή των γιατρών ήταν αυξημένη και από πρώτη καταμέτρηση φαίνεται ότι έγιναν 450 ιατρικές πράξεις. Για μας τους γιατρούς αυτό είναι μεγάλη ικανοποίηση. Τέτοια μεγάλα ταξίδια είναι δύσκολο να οργανωθούν και αντιμετωπίζω την δυσκολία της τακτοποίησης και εγκατάστασης των ιατρείων. Ευχαριστούμε θερμά όλους και τους υποσχόμεθα την επόμενη φορά, ακόμα καλύτερα.
Η Επιστροφή.
Από την προηγούμενη είχαμε πάρει τα μαντάτα ότι ο καιρός είχε χαλάσει. Υπήρχε σίγουρα ένα πεντάρι. Όταν βρίσκεσαι πάνω στην αλλαγή του καιρού καμία πρόβλεψη δεν είναι ασφαλής. Αποφασίσαμε να φύγουμε όσο πιό πρωί μπορούσαμε. Αφήσαμε πίσω το Μανδράκι και φτάσαμε στους Πάλους, στα σκάφη μας.
Στις 8 και κάτι ακούστηκαν οι κόρνες των σκαφών του Ναυτίλου να αποχαιρετούν το νησί. Πορεία δυτικά με πρόθεση να ακολουθήσουμε το την πορεία που κάναμε όταν κατεβαίναμε. Τα πέντε μποφώρ του νότιου Ικάριου (Β.Δ. Μαίστρος) ήταν ακριβώς στην πλώρη μας. Ένα από τα σκάφη της ομάδας αντιμετώπισε προβλήματα και έμεινα πίσω αρκετά μίλα. Στο μέσον την απόστασης για Αμοργό και ενώ ήδη βλέπαμε το βορειοανατολικό της τμήμα, αποφασίσαμε να περάσουμε το νησί από την κάτω πλευρά. Θέλαμε να βάλουμε τον καιρό στην μπάντα, αλλά και το νησί να μπει ανάμεσα στο βοριά και σε μας. Στο νότιο μέρος της Αμοργού, που απάγκιαζε κάναμε μια στάση να δώσουμε χρόνο στο αργοπορημένο σκάφος να πλησιάσει.
Το πέρασμα νότια της Αμοργού για να κόβει ο βοριάς.
Αμέσως μετά την Αμοργό βάλαμε πλώρη για Ηρακλειά – Σχοινούσα με ένα καιρό τελείως διαφορετικό. Η μπουνάτσα που ξαφνικά φανερώθηκε μπροστά μας ας θύμισε το ταξίδι της καθόδου. Συνεχίσαμε την πορεία μας χωρίς απρόοπτα και δέσαμε στο λιμάνι της Αντιπάρου για να κάνουμε την μεσημεριανή μας στάση. Μετά από λίγο κατέφθασε και το πέμπτο σκάφος της ομάδας.
Μετά από μία ώρα παραμονής, αναχωρήσαμε όλοι μαζί για τον τελικό μας προορισμό το Λαύριο. Ο καιρός δεν άλλαξε καθόλου σε όλη μας την διαδρομή. Περάσαμε στο στενό της Τζιάς και γύρω στις 17:00 είμασταν στην Olympic Marine για ανεφοδιασμό καυσίμων.
Εδώ μας αποχαιρέτησε η πενταμελής αποστολή των γιατρών από την Πάτρα, μιας και είχαν να κάνουν ένα ακόμα ταξίδι μέχρι την όμορφη πόλη τους.
Όλοι δώσαμε ραντεβού για την επόμενη αποστολή του Ναυτίλου, που προγραμματίστηκε για τα τέλη Οκτωβρίου ή αρχές Νοεμβρίου.
Δείτε το σχετικό VIDEO που ετοίμασε το περιοδικό μας