Περιοδικό Σκάφος : Άρθρα

Ένα χαμογελαστό τετραήμερο ξεκινά στις 6 το πρωί, πλέω ήδη σε πελάγη ευτυχίας, πριν μπω στο σκάφος. Όταν για 40 χρόνια ζεις το χειμώνα, ετοιμάζοντας τα μεγάλα θαλάσσια ταξίδια του καλοκαιριού, που τα τελευταία χρόνια είναι πλέον λίγα, αιθάνεσαι ότι γυρνάς στο σπίτι σου...
Όταν μάλιστα υπάχει η προοπτική επίσκεψης στη πατρίδα της γιαγιάς σου στις αρχοντικές και πολυαγαπημένες Σπέτσες, τόπο των φοιτητικών σου διακοπών, τότε η ευτυχία πολλαπλασιάζεται.
Τσεκάρισμα πριν τον απόπλου, το “Ονειρόπλασμα” άψογο, έτοιμο για τη μάχη.

Γεννήθηκα στον Πειραιά οι προγονοί μου από την μεριά της μητέρας μου ήταν νησιώτες. Σαντορινιός ο παππούς, Υδραία η γιαγιά. Από μικρό παιδί είχα πάθος με την θάλασσα. Θυμάμαι να πηγαίνουμε με την μητέρα μου σχεδόν κάθε μέρα την καλοκαιρινή περίοδο στο ΕΔΕΜ διπλά στην τότε ανύπαρκτη μαρίνα του Αλίμου και αν δεν έπεφτε ο ήλιος δεν έβγαινα από το νερό. Μεγαλώνοντας, και φτάνοντας στην εφηβεία τα συναισθήματα μου γίνονταν πιο δυνατά...

Τα ακριβά αρώματα λένε μπαίνουν σε μικρά μπουκαλάκια.
Έτσι και η Τέλενδος το νησί της πεντάμορφης Πόθας, κόρης του βασιλιά της Τελένδου, στέκει απέναντι από τις πολύβουες Μυρτιές της Καλύμνου και προσμένει αυτούς που θέλουν να την ανακαλύψουν, έστω και για λίγες ώρες. Με την κακοκαιρία «Γηρυόνη» να ξεσπά πάνω στη χώρα μας, άνοιξα το ημερολόγιο του ΝΑΥΣΙΠΟΡΟΥ μου και έπεσα πάνω στην Τέλενδο..

Λίγο πριν κλείσει το καλοκαίρι το τελευταίο Σάββατο του Σεπτεμβρίου έριξα το φουσκωτό στην θάλασσα κι έβαλα ρότα για το νησί της Άνδρου. Η αλήθεια είναι ότι παρ’ όλο που είχα γυρίσει όλα εκεί γύρω τα νησιά δεν είχα πάει ποτέ μου, ούτε με το πλοίο της γραμμής. Ευκαιρία λοιπόν να την επισκεφθώ να δω τις ομορφιές της, τόσο από την θάλασσα, όσο κι από την ενδοχώρα.