Περιοδικό Σκάφος : Ασφάλεια

Διαβάστε το άρθρο του Ιωσήφ Παπαδόπουλου, που είχε γραφεί στο περιοδικό ΒΥΘΟΣ - ΤΕΥΧΟΣ Νο 5 - ΙΟΥΝΙΟΣ 1993.
Αναδημοσιεύεται με αφορμή το άτυχο συμβάν του Σήφη Βαλυράκη στον Ν. Ευβοϊκό.

Πριν από δύο περίπου μήνες (Απρίλιος 1993) βρέθηκε στον Κορινθιακό, κοντά στην Πάτρα, ένα φουσκωτό σκάφος με πολυεστερική γάστρα μήκους 4.80 μέτρων. Το φουσκωτό ήταν άθικτο, η μανέτα του χειριστηρίου σε θέση full speed και το ρεζερβουάρ των καυσίμων κενό!

Δέος προκαλεί σε όσους ασχολούμαστε με τη θάλασσα, η φράση «Θάλαμος επιχειρήσεων του ΥΕΝ», όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται, γιατί συνήθως είναι συνδεδεμένη με ναυτικά ατυχήματα. Ας γνωρίσουμε από κοντά όλους αυτούς τους «αγγέλους», που βρίσκονται σε επιφυλακή καθημερινά όλο το 24ωρο, για να μας προστατεύσουν όχι μόνο στη θάλασσα αλλά και στη στεριά.

Στο πρώτο μέρος της παρουσίασης αναφερθήκαμε στον τρόπο λειτουργίας του συστήματος διάσωσης στη θάλασσα, ενώ στο δεύτερο μέρος θα αναφερθούμε σε περιστατικά καθώς και σε συμβουλές. 
Στο ΕΚΣΕΔ υπάρχει ένα μοντέλο με «σενάριο επιβίωσης ναυαγού». Ένα πρόγραμμα για να υπολογίζει θεωρητικά το χρόνο που μπορεί να παραμείνει στο νερό ο ναυαγός έχοντας τις αισθήσεις του και συνολικό χρόνο επιβίωσης. Αυτό βέβαια είναι θεωρητικό, αλλά το λαμβάνουν υπόψη μόνο προκειμένου να σχεδιάσουν τις ενέργειές τους.

Συνεργασία με την εταιρεία ναυπήγησης φουσκωτών σκαφών αναψυχής Olympic Ribs υπέγραψε η εταιρεία Openichnos. Η συμφωνία αφορά την εγκατάσταση συσκευών εντοπισμού θέσης και παρακολούθησης της Openichnos στα νεότευκτα φουσκωτά σκάφη της Olympic Ribs.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος όταν βρισκόμαστε σε ένα σκάφος, είναι η πυρκαγιά, με αμέσως επόμενο τη βύθιση λόγω εισροής υδάτων. Μεγαλύτερο φυσικά κίνδυνο αντιμετωπίζουν όσοι έχουν βενζινοκινητήρες, που στέκονται επάνω σε «βόμβες» 400-600 λίτρων με καλώδια ρεύματος να περνάνε δίπλα τους, με ανοξείδωτα tank χωρίς σωστή γείωση κ.ο.κ.. Η βασική αρχή όταν βρισκόμαστε σε σκάφος που κινδυνεύει είναι ότι το καλύτερο σωστικό μέσον είναι το ίδιο το σκάφος, έως ότου βουλιάξει.