Όταν οριστικοποιήθηκε η ανάληψη της 12ης Πανελλήνιας από τη Λέσβο, στον Όμιλο μας αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε και εμείς ώστε να βοηθήσουμε τους οργανωτές και την ΕΟΜΟΦΣ στην επιτυχία της εκδήλωσης. Άλλωστε ο σκοπός που υποστηρίχτηκε η πρόταση για την υποψηφιότητα της Μυτιλήνης ήταν ξεκάθαρος. Να βοηθήσουμε οι Όμιλοι Φουσκωτών και ταχύπλοων σκαφών απανταχού της Ελλάδος υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας μας ΕΟΜΟΦΣ, στην τόνωση της οικονομικής κίνησης και του αισθήματος αγάπης και αλληλεγγύης, σε ένα ακριτικό νησί που τόσο πολύ έχει πληγεί και ταλαιπωρηθεί από τα κύματα των λαθρομεταναστών που το κατακλύζει. Είναι πολύ σημαντικό σε έναν κόσμο που νομίζει ότι έχει αφεθεί στην τύχη του να δείξουμε ότι είμαστε μαζί τους όχι μόνο στη σκέψη μας, αλλά και στην πράξη. Σκάφη από όλη την Ελλάδα με τα πληρώματα μας να κατακλύσουμε το πανέμορφο αυτό μέρος και με την οικονομική μας συμβολή, την ζωντάνια μας, τις σημαίες μας, το γέλιο μας να δείξουμε ότι στη Μυτιλήνη έστω και για λίγες μέρες χτυπά η καρδιά της Ελλάδος και ότι οι κάτοικοι του ακριτικού νησιού, που τόσο πολύ ταλαιπωρούνται είναι στο μυαλό μας και την καρδία μας.
Από την ώρα που πήραμε στον Πατραϊκό Ο.Φ.Σ. την απόφαση να στηρίξουμε την εκδήλωση αυτή, το εγχείρημα ήθελε πολύ καλή ετοιμασία, διότι οι αποστάσεις ήταν πολύ μεγάλες. Στο τραπέζι έπεσε η ιδέα να συνδυάσουμε και τις διακοπές μας στην περιοχή οπότε να μας δοθεί η δυνατότητα να επισκεφτούμε επί πλέον και τα νησιά Χίος, Ψαρά, και Οινούσσες. Αρκετά μέλη μας ήθελαν να συμμετάσχουν, αλλά για διαφόρους λόγους τελικά στην αποστολή συμμετείχαμε οκτώ άτομα με δύο σκάφη. Ο Βασίλης Βασιλείου Γραμματέας του Ομίλου και Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας με τη σύζυγό του Μαρία, ένα φιλικό ζευγάρι του Ομίλου μας, ο Μπάμπης Ζυγάς από τα πιό δραστήρια μέλη μας με τη σύζυγό του Βάσω και εγώ με τη σύζυγό μου Βάνα. Τα τέσσερα πρώτα παιδιά της παρέας μας λόγω φόρτου εργασίας θα μας συναντούσαν στην Μυτιλήνη την Παρασκευή 7 Ιουλίου το απόγευμα. Εμείς οι υπόλοιποι θα είμαστε στην Μυτιλήνη από τις 2 Ιουλίου και στην ευρύτερη περιοχή του Βορειοανατολικού Αιγαίου μέχρι και τις 15 του μηνός.
Σάββατο 1/7/2017. Έφτασε η ημέρα της αναχώρησης μας. Το μεσημέρι δύο αυτοκίνητα ρυμουλκώντας τα σκάφη μας εν μέσω 40 βαθμών ξεκινήσαμε από την Πάτρα. Μετά από ήσυχο ταξίδι και 220 χλμ φτάσαμε στον Πειραιά. Το καράβι είχε αναχώρηση για Μυτιλήνη στις 21:00. Θα συνταξιδεύαμε με τον Ανδρέα Μαυριγιαννάκη τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας με τη σύζυγό του. Το ταξίδι ήταν με καλή θάλασσα και με πολύ καλή παρέα.
Την Κυριακή 2 Ιουλίου. το πρωί κατά τις 6:00 μετά από ενδιάμεσους σταθμούς Σύρο και Χίο πιάσαμε στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Εκεί μας περίμεναν τα παιδιά του Οργανωτή Ομίλου και μας οδήγησαν στη μαρίνα της Μυτιλήνης όπου ρίξαμε τα σκάφη μας, εκεί που θα δέναμε για τις επόμενες μέρες. Μια υπέροχη πεντακάθαρη μαρίνα με φοβερή εξυπηρέτηση και πολύ καλές παροχές. Αφού έγιναν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες και με πολύ καλό καιρό βγήκε το πρόγραμμα της ημέρας. Η πορεία νοτιοδυτική και πρώτη εξερεύνηση στον Κόλπο της Γέρας. Μετά πορεία δυτικά στα Τσίλια. Εκεί συναντήσαμε και άλλους φίλους μας 4-5 φουσκωτά που είχαν έρθει για την τον ίδιο σκοπό. Πέσαν τα κεράσματα και δεχτήκαμε ένα υπέροχο γαμοπίλαφο από την κα Μαυριγιαννάκη.
Κάναμε τα μπάνια μας και κατά τις τέσσερις το μεσημέρι και... βίρα τις άγκυρες για την επομένη αναζήτηση μας ακόμα δυτικότερα. Περάσαμε ανοιχτά από το Πλωμάρι με πορεία την Κρυφή Παναγιά. Ένα υπέροχο μέρος που είναι δύσκολο να το βρεις στην τύχη. Ανάμεσα στους βράχους καταπράσινη θάλασσα όπου αναβλύζουν θειούχα θερμά ιαματικά νερά και στον βράχο επάνω το εκκλησάκι της Παναγίας. Εκεί ο επισκέπτης μένει έκθαμβος από την αρμονία και την τελειότητα της φύσης. Ανεβήκαμε στο εκκλησάκι προσκυνήσαμε, ρίξαμε τις βουτιές μας κάναμε τα θερμολουτρά μας, (60 βαθμοί σε κάποια σημεία) και αργά το απόγευμα επιστροφή και πορεία για Πλωμάρι. Δέσαμε στο μεγάλο και ήσυχο λιμάνι και περιηγηθήκαμε στα γραφικά δρομάκια του. Μετά τους απαραίτητους θαλασσινούς μεζέδες και το υπέροχο τοπικό ούζο και ενώ άρχισε να σουρουπώνει επιστροφή για ξεκούραση στην μαρίνα της Μυτιλήνης. Αφού ταχτοποιηθήκαμε συναντηθήκαμε με τα παιδιά το εστιατόριο της μαρίνας με την πολύ καλή κουζίνα. Απολογισμός της ημέρας 65 μίλια με υπέροχες παραστάσεις και παρέα με πολύ καλούς φίλους. Μετά από λίγο ο Μορφέας μας πήρε στην αγκαλιά του για να μας δώσει ενέργεια για την επομένη ήμερα.
Δευτέρα 3 Ιουλίου. Ξυπνήσαμε και μετά το πρωινό μας και αφού κοιτάξαμε τον καιρό αποφασίσαμε να ανέβουμε βόρια προς τα Τοκμάκια. Τρία υπέροχα νησάκια με καταπράσινα νερά και άσπρη άμμο. Κάναμε τα μπάνια μας και το μεσημέρι φάγαμε κάτι πρόχειρο από τις προμήθειες μας. Όσο περνούσε η ώρα έβαλε έναν δυνατό Γραίγο που συνεχώς ενισχυόταν. Μαζέψαμε άγκυρες και πορεία για την βάση μας. Από την επομένη ημέρα θα φόρτωνε αρκετά ο καιρός και τα 7-8 μέχρι και 10 μποφόρ θα τα κρατούσε για τις επόμενες ημέρες. Το απόγευμα βόλτα στην πόλη και το βραδύ ψαροουζοκατάσταση στο Ρεφενέ.
Τρίτη 4 Ιουλίου. Ο αέρας συνέχισε να λυσσομανάει και τα ξάρτια των ιστιοφόρων χτυπούσαν στους δικούς τους ρυθμούς. Τα σκάφη δεμένα στη μαρίνα και με τα αυτοκίνητα θα εξερευνήσουμε στην ενδοχώρα. Μέσα στις επόμενες τέσσερες μέρες γράψαμε 500 χιλιόμετρα. Ξεκινήσαμε από Μανταμάδο και μετά Σκάλα Συκαμιάς. Ο Στρατής Μυριβήλης (1892-1969) ευτύχησε να γεννηθεί και να ζήσει σε αυτόν τον τόπο. Ένα από τα εργα του Η Παναγιά η Γοργόνα κύριο θέμα του μυθιστορήματος είναι ο αγώνας των Μικρασιατών προσφύγων - που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους αμέσως μετά την Μικρασιατική καταστροφή - να ζήσουν και να ριζώσουν στην καινούρια πατρίδα τους, το μικρό χωριό Σκάλα Συκαμιάς στη Λέσβο. Σήμα κατατεθέν του χωριού η Παναγιά η Γοργόνα, το ξωκλήσι που ορθώνεται πάνω στον μεγάλο βράχο μπροστά στο λιμανάκι με τα ψαροκάικα, τις τράτες και τα τρεχαντήρια. Το ξωκλήσι έχει πάρει το όνομά του από τη χαρακτηριστική τοιχογραφία άγνωστου λαϊκού ζωγράφου που απεικόνιζε την Παναγία με ουρά γοργόνας, αλλά δεν υπάρχει πια στην εκκλησία. Αφού ήπιαμε τον καφέ μας στη μουριά του Μυριβήλη, συνεχίσαμε για Μόλυβο και μετά για Πέτρα. Επιστροφή στη βάση μας για ξεκούραση και το βράδυ φαγητό πάλι στο Ρεφενέ.
Τέταρτη 5 Ιουλίου. Χαλαρο ξύπνημα και μετά επισκεφτήκαμε το Μουσείο Θεοφίλου ανεγέρθηκε το έτος 1964, εκεί όπου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο λαϊκός ζωγράφος, με έξοδα του Μυτιληνιού, φημισμένου καλλιτεχνικού εκδότη στο Παρίσι, Στρατή Ελευθεριάδη (TERIADE). Το 1965 το δώρισε στο Δήμο της Μυτιλήνης μαζί με 86 πίνακες του Θεόφιλου, από την ιδιωτική του συλλογή, και από τότε λειτουργεί ως Δημοτικό Μουσείο. Μετά για μπανιο στην παραλία Χαραμίδα. Το βράδυ φαγητό στον Ερμή στην πόλη.
Πεμπτη 6 Ιουλίου. Μ. Λειμώνος - Άντισσα - Σίγρι (απολιθ. Δάσος) Μουσείο Φυσικής Ιστορίας - Μ. Υψηλού - Σκάλα Ερεσού - Μεσότοπος - Τάβαρι (εκεί είχε πολύ καλό ψάρι) - Καλλονή - Σκάλα Καλλονής
Παρασκευή 7 Ιουλίου. Αγιάσος - Πολύχνιτος - Παραλία Βατερά για μπάνιο. Το βράδυ συναντηθήκαμε και με τα παιδιά που ήρθαν από την Πάτρα για την Πανελλήνια στα Κουντουράδια στο τραπέζι που ετοίμασαν οι Οργανωτές για τους συμμετεχόντες στην 12η Πανελλήνια. Ένα υπέροχο γλέντι που κράτησε μέχρι το πρωί. Βρεθήκαμε με αγαπητούς φίλους της θάλασσας από όλη την Ελλάδα που είχαμε καιρό να τους συναντήσαμε.
Σάββατο 8 Ιουλίου. Όλα τα σκάφη βέβαια έχουν από την προηγούμενη μεταφερθεί στο κεντρικό λιμάνι όπου θα γίνει η εκδήλωση. Το πρωινό κυλά ήρεμα με βόλτα στην πόλη. Μετά το μεσημέρι όλοι στα σκάφη, το λιμάνι αδειάζει και ετοιμαζόμαστε για την τελετή εισόδου. Ευτυχώς που για την σημερινή εκδήλωση ο καιρός μας έκανε το χατίρι. Μετά από ένα χαλαρό μπανάκι σε κοντινή παράλια κατά τις 18:30 αρχίζει η διαδικασία εισόδου. Οι σημαίες των Ομίλων μαζί με την γαλανόλευκη κυματίζουν περήφανα στα σκάφη και εκείνη τι στιγμή μας πιάνει ένα δέος. Ακούμε την μουσική τις κόρνες τις προσφωνήσεις των Ομίλων μας και νιώθουμε την ικανοποίηση ότι είμαστε παρόντες. Ο Πατραϊκός ΟΦΣ ήταν εκεί κοντά στους ακρίτες μας. Ζούμε μοναδικές στιγμές που θα μας συντροφεύουν για πάντα. Αφού δέσαμε πάλι στις θέσεις μας σειρά είχε το βραδινό τραπέζι προσφορά της Ομίλου της Λέσβου, όπου όλοι μαζί οι συμμετέχοντες είμαστε μια παρέα. Προσφωνήσεις βραβεύσεις απονομές, καλό φαγητό, ωραία μουσική πλατιά χαμογέλα, όλοι μες την ευτυχία. Αυτό είναι το νόημα των Πανελληνίων συναντήσεων. Να βρεθούμε άνθρωποι με αγάπη για την θάλασσα και το φουσκωτό σκάφος σε διαφορετικούς τόπους κάθε χρονιά, να δώσουμε πνοή στις τοπικές κοινωνίες να γνωριστούμε με νέους ανθρώπους και να περάσουμε μοναδικές και αξέχαστες στιγμές. Ευχαριστούμε τα παιδιά του Ομίλου της Λέσβου για την πολύ καλή φιλοξενία που μας προσέφεραν!
Κυριακή 9 Ιουλίου. Ξημερώματα βγάλαμε τα σκάφη στη γλίστρα για ένα μικρό πλύσιμο, και κατά τις 8:30 μπαίνουμε στο καράβι με προορισμό τη Χίο. Αφήσαμε στην Μυτιλήνη τον Βασίλη τον Γραμματέα μας και την παρέα του να μας εκπροσωπήσουν στις εκδηλώσεις της ημέρας. Επειδή ο καιρός ήταν απρόβλεπτος και ο χρόνος μας συγκεκριμένος, επελέγη η λύση του καραβιού για να μπορούμε είτε με τα σκάφη είτε με τα αυτ/τα να γνωρίσουμε αυτά τα δύο υπέροχα νησιά. Στην Χίο μας περίμενε ο Δημήτρης Κωνσταντάς από τον τοπικό Όμιλο, και αφού ρίξαμε τα σκάφη στη γλίστρα τους, μας οδήγησε στην Άγια Ερμιόνη. Ένα μικρό ψαροχώρι με πολύ καλά προστατευμένο αλιευτικό καταφύγιο και άπλετο χώρο για τα αυτ/τα και τα τρέιλερ. Ο καιρός ένας Γραίγος, γεμάτο 5αρι ενισχυόμενος τις επόμενες ημέρες. Εκεί στην γλίστρα του χωρίου γνωριστήκαμε με τον Νικολή τον Κοιλιάρη με τη σύζυγό του την Αμαλία. Έβγαζαν το φουσκωτό τους μετά την επιστροφή τους από την Πανελλήνια. Πριν καλά καλά μας γνωρίσουν μας κάλεσαν στο σπιτι τους την Τρίτη το βράδυ για τσιμπούσι. Το βραδύ τραπέζωμα από τον φίλο του Μπάμπη τον Στρατή στο Απόμερο στον Κάμπο.
Δευτέρα 10 Ιουλίου. Ο καιρός έξω είχε φορτώσει για τα καλά. Τις επόμενες τρεις μέρες προέβλεπε χοντρούς καιρούς. Τα σκάφη δεμένα στον ντόκο και εκδρομή με τα αυτ/τα στην ενδοχώρα. Άλλα τριακόσια οδικά χλμ στη Χίο. Προορισμός Νότια Χίος - Μεσαιωνικά Χωριά - Μαστιχοχώρια - Βέσσα - Λιμένας Μεστών - Μεστά - Ολύμποι - Πυργί - Εμπορειό και το απογευματάκι μπάνιο στα Μαύρα Βόλια. Το βράδυ επιστροφή και πολύ καλό φαγητό, ακριβώς πάνω από τα σκάφη μας στο Μπαχάρι.
Τρίτη 11 Ιουλίου. Ο καιρός καλά κρατεί και τα αυτ/τα έχουν πάλι τον πρώτο λόγο. Χαλαρή βόλτα για καφέ στη χώρα, και μετά πορεία για Βόρεια Χίο. Επίσκεψη στη Νέα Μονή - Βολισσός - παραλία Λήμνος - Αγ. Μαρκέλλα και επιστροφή στη βάση μας. Το βράδυ ήμαστε καλεσμένοι από το Νικολή τον Κοιλιάρη και την σύζυγό του Αμαλία στο Εξοχικό τους για να μας κάνουν το τραπέζι. Η κουζίνα, η φιλοξενία, η εγκαρδιότητα, ήταν φανταστική. Φίλοι μας σας ευχαριστούμε και χαιρόμαστε ιδιαίτερα που σας γνωρίσαμε. Για την επόμενη ημέρα η πρόβλεψη του καιρού ήταν καλή. Όποτε στο πρόγραμμα είχε Ψαρά.
Τεταρτη 12 Ιουλίου. Ο καιρός ήταν πεφτός αν και κράταγε μια ρεστία από τη χθεσινή ημέρα. Η απόσταση ήταν 55 μίλια και έτσι 7:30 το πρωί λύσαμε και κάνοντας τον περίπλου του νησιού νότια μετά πορεία βόρια - βορειοδυτική. Μετά από περίπου τρείς ώρες και στάσεις για κανά δυό βουτιές, μπροστά μας των Ψαρών η ολόμαυρη ράχη. Σε πιάνει ένα δέος ένα ρίγος που τελικά κατάφερες να έρθεις από τόσο μακριά για να πατήσεις το πόδι σου σε αυτόν τον ιερό τόπο. Κίνηση δεν είχε ιδιαίτερη, πλαγιοδετήσαμε, και καθίσαμε ακριβώς απέναντι στο μαγαζάκι για καφέ και κάτι πρόχειρο για πρωινό. Μετά περπατήσαμε στα δρομάκια του νησιού επισπευτήκαμε το σπίτι του Κανάρη περιηγηθήκαμε στον χώρο και μετά ανεβήκαμε στον ναό του Αγίου Νικολάου προστάτη των Ναυτικών και των Ψαριανών. Άρχιζε να κτίζεται από το 1785. Ολοκληρώθηκε τη χρονιά που γεννήθηκε ο Κωνσταντίνος Κανάρης, το 1793. Στο ναό αυτό προσευχήθηκε ο Κανάρης πριν ανατινάξει την τουρκική ναυαρχίδα έξω από το λιμάνι της Χίου. Καταστράφηκε και λεηλατήθηκε το 1824 και ανακαινίστηκε το 1863, όταν μετά την Καταστροφή οι Ψαριανοί άρχισαν να ξαναμαζεύονται στο νησί τους. Υπέστη σημαντικές ζημίες από σεισμό το 2001. Βρίσκεται σε μικρό ύψωμα δίπλα στη θάλασσα. Το μήκος του ναού είναι 28 μέτρα, 14 το πλάτος και φτάνει μέχρι τα 24 μέτρα ύψος.
Το μεσημέρι μια βόλτα από τα Αντίψαρα για μπάνιο πρόχειρο φαγητό και επιστροφή στα Ψαρά. Το απόγευμα κατά τις 6:00 ο καιρός ήταν καλός ακόμα και αποφασίσαμε αναχώρηση για Οινούσες. Από την επόμενη ημέρα ο καιρός θα φόρτωνε για τις επόμενες μέρες και ο χρόνος των διακοπών μας τελείωνε. Μετά από πλεύση περίπου δύο ωρών φτάσαμε στο λιμάνι των Οινουσών που απείχε από τα Ψαρά 35 μίλια. Το νησί των εφοπλιστών, και τη σχολή εμποροπλοιάρχων. Προσεγγίσαμε και αφού δέσαμε στον ντόκο βγήκαμε για μια πρώτη γνωριμία με το νησί και για φαγητό. Αργά το βράδυ γυρίσαμε στα σκάφη για ύπνο. Αλλά ένα μπαράκι 50 μέτρα από την πλώρη μας είχε βραδιά με λαϊκά τραγούδια για την αγάπη και τον έρωτα. Μέχρι τα χαράματα Καρράς, Ζαφείρης Μελάς, Πάολα και Βέρτης (έντεχνο κανονικά...) μας άλλαξαν το πρόγραμμα. Ήταν μια βραδιά ξεχωριστή. Μιχάλη σας ευχαριστούμε, θα τα πούμε στην Πάτρα.
Πέμπτη 13 Ιουλίου Χαλαρό ξύπνημα, μια τελευταία περιηγητική βόλτα στο χωριό και μετά καφέ και πρωινό σε γραφικό μαγαζάκι. Πέρασε λίγο η ώρα και επιβιβαστήκαμε στα σκάφη. Χαιρετήσαμε απέναντι το Πατερονήσι και πλεύσαμε κοντά στις ακτές όπου σε έναν κόλπο με ήρεμα τα νερά καθίσαμε για μπάνιο. Στο κανάλι ο καιρός φόρτωνε για τα καλά. Αργά το απόγευμα βίρα τις άγκυρες και πορεία για Χίο. Ο καιρός στο κανάλι ήταν γεμάτο 5άρι Λεβάντες. Μετά από αρκετή ώρα φτάσαμε στην Αγία Ερμιόνη, δέσαμε το Saver (εμείς μέναμε στη βάρκα) και βγάλαμε του Μπάμπη το Top Line και το ετοιμάσαμε για το ταξίδι της επιστροφής. Το βράδυ μας είχε τραπέζι στους Μύλους της Χίου, ο φίλος μας Μιχάλης Σαραντής με τη σύζυγό του την Πάτρα. Ήταν μια βραδιά με ωραίους ψαρομεζέδες, καλό κρασί και υπέροχη παρέα.
Παρασκευή 14 Ιουλίου. Τελευταία ημέρα των διακοπών μας είχε προγραμματιστεί ημερησία εκδρομή στη Σμύρνη. Αναχώρηση από Χίο με το καραβάκι για Τσεσμέ. Από εκεί με πούλμαν οργανωμένη εκδρομή με ξεναγό στη Σμύρνη. Περιήγηση σε όλη την πόλη και ελεύθερος χρόνος για βόλτα. Περπατήσαμε στην προκυμαία όπου το 1922 στην καταστροφή χιλιάδες Έλληνες προσπαθούσαν να γλυτώσουν από το μένος των τούρκων. Επιστροφή αργά το απόγευμα στο Τσεσμέ και από εκεί επιστροφή στη Χίο. Τελευταίο βράδυ των διακοπών μας με φαγητό στον Μέγα Λιμνιώνα στην ταβέρνα Άγκυρα.
Σάββατο 15 Ιουλίου. Πρωί πρωί βγάλαμε και το Saver στη γλίστρα το ετοιμάσαμε και στις 11:20 είχε αναχώρηση με το καράβι. Το απόγευμα βγήκαμε στον Πειραιά και από εκεί μετά από τέσσερες ώρες επιστρέψαμε στην Πάτρα. Ένα ταξίδι 1.200 χιλιομέτρων και 250 μιλίων έφτασε στο τέλος του.
Ήταν από τις καλύτερες διακοπές που έχουμε κάνει σε συνδυασμό και με την 12η Πανελλήνια. Η παρέα μας με τον Μπάμπη και τη Βάσω ήταν εξαιρετική. Οι εντυπώσεις μας από την Μυτιλήνη πολύ καλές. Από την Χίο απογειώθηκαν. Η φιλοξενία των παιδιών κυριολεκτικά μας σκλάβωσε. Φίλοι μου σας ευχαριστούμε από την καρδιά μας. Ραντεβού πρώτα ο Θεός στην 13η Πανελλήνια στην Αμοργό (...που δεν πραγματοποιήθηκε λόγω καιρού).