«Την θάλασσα δεν την φοβήθηκα ποτέ γιατί την αγαπώ και ότι αγαπάμε δεν το φοβόμαστε, απλώς το σεβόμαστε»
Τον Κώστα Κηπουργό τον γνώρισα μέσα από τις αποστολές του Ναυτίλου στα ελληνικά νησιά. Από την αρχή ξεχώρισε στα μάτια μου, για την νεανική του φρεσκάδα (δεν είναι πια και παιδί...), την οργανωτική του δεινότητα, αλλά και την υπερβολική αγάπη για τους κατοίκους αυτών των νησιών. Ήταν πάντα από τους τελευταίους που έφευγε από το πρόχειρο ιατρείο των αποστολών, εξετάζοντας και εξηγώντας αναλυτικά στον κάθε κάτοικο και την παραμικρή λεπτομέρεια. Εκεί πήρα την απόφαση να σας τον «γνωρίσω» μιας και εκτός από επιτυχημένος ωτορινολαρυγγολόγος στην Πάτρα, είναι και παθιαμένος ταξιδευτής της θάλασσας.
Σ Μίλησέ μας για την επαφή σου με τη θάλασσα.
Η επαφή μου με την θάλασσα αρχίζει από τότε που αρχίζω να διατηρώ μνήμη στην ζωή μου.
Γεννήθηκα διπλά στην θάλασσα, μεγάλωσα με αυτήν στο καθημερινό οπτικό μου πεδίο και κατά συνέπεια την αγάπησα, όσο λίγα πράγματα στον φυσικό κόσμο που ζω.
Η συνέχεια των δραστηριοτήτων μου στον χώρο της θάλασσας ήταν και είναι φυσική συνέπεια αυτής της ακαταμάχητης αγάπης και σεβασμού.
Σ Ποιό ήταν το πρώτο σου σκάφος;
Προφανώς η ερώτηση αφορά το πρώτο φουσκωτό που απέκτησα, επειδή είχαν προηγηθεί διάφορα μικρότερα σκάφη πολυεστερικού τύπου. Το πρώτο λοιπόν φουσκωτό το απέκτησα το 1990 και ήταν ένα ΜΟΣΤΡΟ 5,60 με κινητήρα EVINRUDE 115HP. Από την στιγμή που έκανα την πρώτη εκδρομή, κατάλαβα τι μου έλειπε άλλο 1/2 μέτρο για καλύτερα.
Σ Ποιό ήταν το πρώτο «μακρινό» σου ταξίδι και πως ένοιωσες;
Το πρώτο «μακρινό» μου ταξίδι, ήταν το 1998 στην Γαύδο. Ήταν η πρώτη αποστολή του Π.Ο.Φ.Σ σε μακρινό προορισμό και με σκοπό την ανθρωπιστική βοήθεια. Είχε δωρηθεί τότε στο ιατρείο του νησιού, ένας καρδιογράφος με πλήρη συνοδό εξοπλισμό και με δυνατότητα άμεσης (fax) επικοινωνίας με το Νοσοκομείο του Ηρακλείου Κρήτης, επίσης μια χειρουργική αναρρόφηση, ένας οξυμετρητής, ένας χειρουργικός κλίβανος και πολλά άλλα αναλώσιμα.
Η επιτυχία αυτής της αποστολής, γέμισε τόσο εμένα όσο και τα πληρώματα των σκαφών με υπερηφάνεια, χαρά και έπαρση εθνική γιατί η αποστολή αυτή συνέπεσε χρονικά με την κήρυξη της Γαύδου από τους Τούρκους ως γκρίζα ζώνη, οπότε η παρουσία μας εκεί με τη σημαία μας, κρίθηκε απαραίτητη και αποτελεσματική.
Σ Φοβήθηκες ποτέ τη θάλασσα;
Την θάλασσα δεν την φοβήθηκα ποτέ γιατί την αγαπώ και ότι αγαπάμε δεν το φοβόμαστε, αλλά απλώς το σεβόμαστε.
Σ Πες μας για την εποχή της Προεδρίας σου στον Π.Ο.Φ.Σ., πως ήταν τότε τα πράγματα;
Ο Π.Ο.Φ.Σ. ιδρύθηκε το 1990 από μια ομάδα φίλων του φουσκωτού. Η αρχική δραστηριότητά του και για αρκετά χρόνια, ήταν καλοκαιρινές κοντινές αποδράσεις στο Ιόνιο. Αργότερα πιο συγκροτημένα έγιναν (α) ο γύρος της Πελοποννήσου και (β) επίσκεψη στα Διαπόντια Νησιά. Όνειρο και φιλοδοξία όμως ήταν για κάτι πιο μακρινό, πιο μεγάλο, πιο δύσκολο. Έτσι γεννήθηκε η εμμονική ιδέα της αποστολής στην Γαύδο, όπως προαναφέρθηκε. Έτυχε λοιπόν σε μένα να την οργανώσω με την αμέριστη βοήθεια των πληρωμάτων και να την φέρω σε πέρας το 1998 – 1999.
Την επόμενη χρονιά από την αποστολή, ανέλαβα Πρόεδρος του Π.Ο.Φ.Σ. Είχα πλέον την ευκαιρία να κάνω το όνειρο πραγματικότητα, να δουλέψω για να κάνω τον Π.Ο.Φ.Σ. γνωστό στο πανελλήνιο και πέρα ακόμα. Οργανώνουμε αγώνες φουσκωτού (τριγώνου και offshore). Με συμμετοχές, αρχικά κυρίως από Αθηναϊκούς ομίλους και αργότερα και από άλλους ομίλους της χώρας. Η δυναμική μας γίνεται γνωστή ευρέως και τότε ο Ιωσήφ ο Παπαδόπουλος, ζήτησε να θέσουμε υπό την αιγίδα του Π.Ο.Φ.Σ. και να συνδιοργανώσουμε μια αποστολή «Αγάπης και Ελπίδας» την πρώτη του είδους, στον Αη- Στράτη και την Ίμβρο, με πανελλήνια συμμετοχή φουσκωτών.
Στον Καστό το 2000
Ο σκοπός της αποστολής ήταν αφενός η προσφορά υλικών αγαθών για τις ανάγκες του νησιού (αγροτικό ιατρείο, κοινοτικό γραφείο, λιμενικός σταθμός, σχολείο) και αφετέρου η δωρεά ενός φουσκωτού περίπου 10 μέτρων για τις ανάγκες του νησιού σε δύσκολες καιρικές και συγκοινωνιακές συνθήκες. Μετά από μεγάλη προσπάθεια όλων των παραγόντων επετεύχθη στο πρώτο σκέλος της αποστολής να παραδοθεί όλο το υλικό που είχε ζητήσει το νησί και την επόμενη χρονιά, στο δεύτερο σκέλος, παρεδόθη και το πολυπόθητο φουσκωτό, ένα LASER 9.30μ. με κινητήρα YAMAHA 200HP και ειδική διαμόρφωση του DECK, για μεταφορά ασθενών κλπ. Όλα αυτά έγιναν με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, του ΟΠΑΠ και του ναυπηγείου «KAPPAΣ LASER». Με το πέρας αυτής της αποστολής εξαντλήθηκε όπως ήταν φυσικό και η θητεία μου ως Πρόεδρος του Π.Ο.Φ.Σ. Ο λόγος ήταν ότι ο Π.Ο.Φ.Σ. αποφάσισε να γυρίσει στην παλιά εσωστρέφειά του για να ξαναβγεί απ’ αυτήν δεκαπέντε (15) χρόνια μετά.
Σ Ποιά ήταν η πρώτη επαφή σου με τον «Ναυτίλο»;
Τον «Ναυτίλο» τον γνωρίζω μετά την αποχώρηση από τον Π.Ο.Φ.Σ. από τον Ιωσήφ τον Παπαδόπουλο που τον είχε πρόσφατα ιδρύσει και είχε αρχίσει να κάνει πραγματικότητα τις πρώτες αποστολές «Αγάπης και Ελπίδας». Αυτές οι αποστολές αρχικά είχαν καθαρά τον χαρακτήρα προσφοράς ειδών πρώτης ανάγκης για τα απομακρυσμένα – ακριτικά νησιά του Αιγαίου κυρίως αλλά και του Ιονίου. Μερικές απ’ αυτές τις αποστολές που έμειναν ιστορικές ήταν στην Κάσο 72 φουσκωτά, στο Καστελόριζο 45 φουσκωτά, στα Διαπόντια νησιά 20 φουσκωτά κλπ πάντα με όσο τον δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή φουσκωτών από το πανελλήνιο. Στη συνέχεια ο «Ναυτίλος» συνεχίζει και διευρύνει τις δραστηριότητές του. Εγώ μέχρι τότε συμμετέχω σχεδόν σε όλες τις αποστολές που με τον καιρό μετονομάζονται σε «Σταγόνα Αγάπης στο Αιγαίο».
Στην Γαύδο το 1999
Σ Ποιά ήταν η πρώτη αποστολή που περιελάμβανε και ιατρική βοήθεια;
Η πρώτη αποστολή που περιελάμβανε και ιατρική βοήθεια ήταν, άγνωστο σε πολλούς, στο Αγαθονήσι (1) εκεί εντελώς τυχαία και επειδή κουβαλούσα πάντα μαζί μια τσάντα με πολύ καλό εξοπλισμό πρώτης ανάγκης ασχολήθηκα με την περίθαλψη κάποιων περιστατικών που είχαν μεγάλη ανάγκη. Λειτούργησα ως γενικός ιατρός. Σε εκείνη λοιπόν την αποστολή μπήκε η ιδέα του συνδυασμού της προσφοράς υλικών αγαθών πρώτης ανάγκης, αλλά και εθελοντικής προσφοράς ιατρικών υπηρεσιών.
Έκτοτε αρχίζει σιγά – σιγά τόσο από εμένα, όσο και από τα μέλη του «Ναυτίλου» η οργάνωση και αυτού του τομέα και μάλιστα δύο φορές το χρόνο (Άνοιξη – Φθινόπωρο). Έτσι ακολούθησαν τα Ψαρά (1), η Κάσος, ο Αη Στράτης, η Κίμωλος 1+2, οι Αρκοί και Αγαθονήσι 2, η Νίσυρος, η Δονούσα, τα Ψαρά (2) και έπεται συνέχεια. Κάθε αποστολή και μεγαλύτερη βελτίωση, κυρίως του τομέα της εθελοντικής προσφοράς ιατρικών υπηρεσιών.
Σ Ποιά είναι η πιο συγκινητική στιγμή που έζησες σ’ αυτές της αποστολές;
Όλες οι αποστολές ήταν γεμάτες συγκίνηση, αλλά αυτές που ξεχώρισαν ιδιαίτερα ήταν:
(α) Η αποστολή στον Αη - Στράτη με τον Π.Ο.Φ.Σ. κατά την βάπτιση του φουσκωτού «ΔΩΡΕΑ», ανήμερα των Θεοφανίων όπου όλος ο πληθυσμός του νησιού βρισκόταν στον ντόκο του λιμανιού, ψέλνοντας το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε» ενώ ηχούσαν οι καμπάνες.
(β) Η αποστολή στην Κάσο με τον «Ναυτίλο» όπου 72 φουσκωτά υποδέχθηκε σύσσωμος ο πληθυσμός του νησιού πάνω στον ντόκο του λιμανιού, ενώ ηχούσαν οι καμπάνες όλων των εκκλησιών της Χώρας και
(γ) Η αποστολή στον Αη – Στράτη με τον «Ναυτίλο» αυτή τη φορά όπου το νησί είχε κατακλεισθεί από ακρίδες και όλα τα ιατρεία έγιναν κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες.
Από την τελετή ανακήρυξης στα Ψαρρά το 2018, ως επίτιμα μέλη του Ναυτίλου, μαζί με τον Ανδρέα Παπαδόπουλο.
Ποιό είναι σήμερα το επίπεδο των αποστολών του «Ναυτίλου» και τι πρέπει να περιμένουμε στο μέλλον;
Οι αποστολές του «Ναυτίλου» η μία μετά την άλλη στέφονται με επιτυχία κάθε φορά όλο και περισσότερο το επίπεδο προσφοράς τόσο υλικών αγαθών όσο και ιατρικής φροντίδας, σ’ αυτά τα νησιά της «Άγονης γραμμή» όπως τα λέμε έχει φτάσει πολύ ψηλά, κατά ομολογία των κατοίκων των. Εγώ προσωπικά έχω επωμισθεί το κομμάτι της οργάνωσης της ιατρικής ομάδας που αισίως έχει φτάσει στις 15 ειδικότητες. Οι δυσκολίες που σε κάθε νησί είναι διαφορετικές αφορούν τον χρονικό συντονισμό των συμμετεχόντων ιατρών, το στήσιμο των χώρων ιατρείου για 15 ειδικότητες, τον γραμματειακό συντονισμό των ασθενών σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα (2 ημέρες) κλπ.
Αυτό που θα πρέπει όλοι μας να περιμένουμε από τον «Ναυτίλο» στο μέλλον είναι, να επιλέγονται προσεκτικά τα νησιά προορισμού της αποστολής ώστε να εξυπηρετούνται περιοχές που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση στο κέντρο για ιατρική βοήθεια, περιοχές που έχουν πολλούς κι ανήμπορους ηλικιωμένους καθώς μικρά παιδιά.
Πιστεύω τελικά ότι με την άοκνη προσπάθεια όλων μας και την καλά επικοινωνιακή μας σχέση θα βελτιώσουμε το επίπεδο προσφοράς μας, όσες δυσκολίες κι αν προκύπτουν γιατί για εμάς οι δυσκολίες είναι πρόκληση.
Ο ΙΩΣΗΦ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΗΠΟΥΡΓΟ
Ο Κώστας Κηπουργός υπήρξε ένα από τα ελάχιστα αξιόλογα άτομα που γνώρισα κατά την διάρκεια της πολυετούς ενασχόλησής μου με τον χώρο των φουσκωτών σκαφών και των συλλόγων. Η ανιδιοτέλειά του, το ήθος του, η επαγγελματική του κατάρτιση και, κυρίως, η σταθερή στάση του και η στήριξή του στο πρόσωπό μου απέναντι στις δυσκολίες που μαζί αντιμετωπίσαμε κατά την διάρκεια της διοργάνωσης της Αποστολής Αγάπης στον Άη Στράτη και την Ίμβρο, υπήρξαν οι καθοριστικοί λόγοι που με έκαναν να τον εντάξω στους πραγματικούς και διαχρονικούς μου φίλους. Ο Κώστας συνεχίζει να προσφέρει τις ανιδιοτελείς ιατρικές υπηρεσίες του στου κατοίκους των μικρών και ξεχασμένων νησιών του Αιγαίου λαμβάνοντας μέρος στις Αποστολές Αγάπης που διοργανώνουν κατά καιρούς οι σύλλογοι ιδιοκτητών φουσκωτών σκαφών. Αυτή η αφιλοκερδής προσφορά του Κώστα Κηπουργού είναι πιστεύω και αυτή που τον χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο και σαν γιατρό.
Ιωσήφ Παπαδόπουλος - Ελεύθερος δημοσιογράφος
Ιδρυτής Ο.Φ.Σ.Ε. και Φυσιολατρικής Λέσχης Φίλων Φουσκωτού Σκάφους - Ναυτίλος.