Στο τελευταίος μας άρθρο έχουμε αφήσει του καπετάνιους στο Ρήνο. Έχουν περάσει τις μεγάλες πόλεις της Γερμανίας, αλλά και το ύψος του γαλλικού Στρασβούργου και πλησιάζουν την Ελβετία. Εκεί περνάνε τα σύνορα και μπαίνουν στη Γαλλία. Ακολουθούν ένα μεγάλο κανάλι που συνδέει τον Ρήνο με τον Ροδανό. Έχουν πολλά προβλήματα σε αυτό το κανάλι, πολλά χόρτα από τον βυθό που αγκαλιάζουν το σκάφος και την προπέλα. Επίσης επιπλέουν πολλά ξύλα και πρέπει να έχεις συνεχώς τον νου σου.
Στην τελευταία τηλεφωνική επικοινωνία μας, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος απάντησε στα πιο κάτω ερωτήματά μας.
Πως περνάτε τα σύνορα και τι πορεία ακολουθήσατε;
Δεν υπάρχει κανένας απολύτως έλεγχος. Μάλιστα ο φόβος που είχαμε για την πλεύση του Ρήνου δεν είχε καμμία βάση. Κανένας δεν μας έλεγξε πουθενά, εκτός από το περιστατικό στο Ρότερνταμ (που έχουμε περιγράψει σε προηγούμενο άρθρο).
Πριν φτάσουμε στην Ελβετία αποφασίσαμε να μπούμε στη Γαλλία και από ένα σύνολο καναλιών και υδροφρακτών και να μπούμε στον ποταμό Σον. Από εκεί να ακολουθήσουμε την αντίστροφη πορεία της ανόδου και στη Λυών να μπούμε στο Ροδανό για το τελικό στάδιο της πορείας μας προς την θάλασσα.
Περάσαμε την Besancon και το εντυπωσιακό τούνελ 300 περίπου μέτρων - σαν να είσαι στο σπήλαιο του Διρού. Μετά από πολλά άνοιξε – κλείσε στους υδατοφράκτες των καναλιών, μπήκαμε στον ποταμό Σον και αρχίσαμε να κάνουμε την αντίστροφη πορεία, από αυτήν της ανόδου.
Τελευταίο βράδυ πριν την Λυών μείναμε σε ένα λιμανάκι, με παλιά σκάφη, εγκαταλελειμμένα πλοία, που έχουν γίνει κατοικίες. Με δυσκολία μπήκαμε μέσα, γιατί ήταν πολύ ρηχά και η προπέλα σχεδόν έβρισκε κάτω. Εκεί φάγαμε τα μπιφτέκια μας και διανυκτερεύσαμε.
Μπιφτέκια με σαλάτα του Σεφ (του Νίκου) μόνο με αγγούρια, λόγω έλλειψης ντομάτας...
Φτάσαμε στη Λυών και ξανασυναντήσαμε τον κο Στέλιο Κουτσό, τον Σαμιώτη μετανάστη στη πόλη, που για άλλη μια φορά ήταν ένας υπέροχος οικοδεσπότης για μας.
Μετά την Λυών συνεχίσαμε χωρίς προβλήματα και προσπαθήσαμε να πάμε στην Avignon, αλλά δεν υπήρχε χώρος για να δέσει ούτε κανό. Τα πάντα ήταν γεμάτα, από σκάφη, φορτηγίδες και κρουαζιερόπλοια. Συνεχίσαμε λίγο νοτιότερα και μείναμε το βράδυ στο Bollene στο ίδιο ακριβώς μέρος που είχαμε δέσει και στην άνοδο. Αυτή τη φορά μάλιστα προσέξαμε ότι υπήρχε βενζινάδικο, που ατυχώς δεν είχαμε δει στο πρώτο μέρος του ταξιδιού.
Πως επηρεάζει η ροή του ποταμού την πλεύση του σκάφους;
Όλη αυτή η πορεία της επιστροφής γίνονται πηγαίνοντας με το ρεύμα. Αυτά τα ποτάμια εκβάλουν στην Μεσόγειο και η ροή τους είναι προς τα νότια, όπως πηγαίνουμε και εμείς. Η διαφορά είναι τώρα ότι ταξιδεύουμε με 4-5 κόμβους μεγαλύτερη ταχύτητα. Όταν ανεβαίναμε κόντρα στο ρεύμα με 4.000 στροφές η ταχύτητά μας ήταν γύρω στα 18 Knots. Τώρα είναι είναι 22. Τώρα αισθανόμαστε σαν να γλιστράμε πάνω σε χιόνι ώρες-ώρες.
Περάσαμε 7 - 8 υδατοφράκτες στον Ροδανό και είδαμε και ένα Κύπριο μάγειρα ναυτικό από μια φορτηγίδα που πέρναγε από δίπλα μας, που μας φώναξε στα ελληνικά φυσικά και μας πέταξε ένα πεπόνι. Αυτό έγινε πριν την Avignon και μας είπε ότι θα συναντηθούμε εκεί, αλλά όπως ήρθαν τα πράγματα εμείς συνεχίσαμε την πορεία μας και δεν βρεθήκαμε από κοντά.
Παλιά σκάφη που έχουν γίνει σπίτια...
Φτάνουμε το μεσημέρι στη Μασσαλία το Σάββατο 29 Ιουλίου και δένουμε σε μια ασφαλή μαρίνα την Bassin de Carenage, προστατευμένη χωρίς καθόλου κυματισμό.
Ο Νίκος Κονιτσιώτης θα φύγει την Τετάρτη το πρωί αεροπορικώς για την Ελλάδα. Την Τρίτη το απόγευμα θα έρθει ο Γιάννης Κούκης και θα μείνει σε κάποιο ξενοδοχείο, γιατί στη βάρκα δεν μπορούν να μείνουν 3 άτομα ταυτόχρονα.
Ποιός είναι ο θαλάσσιος δρόμος της επιστροφής;
Ήρθε η ώρα για τα μεγάλα περάσματα. Η σκέψη είναι - πάντα ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες - να περάσουμε κατ΄ ευθείαν στο βόρειο μέρος της Κορσικής. Μετά να κατέβουμε προς τα νότια περνώντας τις ανατολικές ακτές του νησιού. Στην συνέχεια Σαρδηνία έχοντας την ίδια νότια πορεία. Από το νοτιότερο σημείο της Σαρδηνίας να περάσουμε στο Trapani ή το Palermo της Σικελίας. Πορεία προς τα στενά της Καλαβρίας και διαμονή στη Μεσσίνα. Εκεί θα έχουμε συνάντηση με Έλληνες της Μεγάλης Ελλάδας και γίνει κάποια εκδήλωση προς τιμή μας.
Ακολούθως πορεία προς Κρότωνα. Εκεί θα μείνουμε, όπως και στο ξεκίνημα του ταξιδιού μας. Αυτό θα είναι το τελευταίο μέρος που θα μείνουμε εκτός Ελλάδας. Επόμενος σταθμός η Κέρκυρα...
Το ταξίδι συνεχίζεται. Μείνετε συντονισμένοι στο περιοδικό μας ...