Περιοδικό Σκάφος : Ασφάλεια

Ήταν ένα από αυτά τα πρωινά λίγο πριν βγει ο ήλιος που ο ουρανός μοιάζει με νερωμένο ούζο, εξαφανίζοντας τ αστέρια ενώ τα πάντα ετοιμάζονται να υποδεχθούν τον μεγάλο πορφυρένιο δίσκο την αυτού μεγαλειότητα τον ήλιο, ο οποίος θα άρχιζε σε λίγο να μας κυνηγάει μια και η κατεύθυνση στο ξεκίνημα μας ήταν δυτική. Το ξεκίνημα όπως πάντα από τη βάση μας, το όμορφο, πρακτικό με τεράστια γλύστρα λιμανάκι της Μάκρης, μόλις δέκα χιλιόμετρα από την Αλεξανδρούπολη.

Αν νομίζει κάποιος ότι τα φουσκωτά είναι μόνο για την θάλασσα, για τα μικρά η μεγάλα ταξίδια παρέα με τα θαλασσοπούλια στις μαγικές και ζεστές μέρες του καλοκαιριού, κάνει μεγάλο λάθος. Την άνοιξη βέβαια όλα σχεδόν τα φουσκωτά μας βρίσκονται ακόμη σε χειμερία νάρκη. Λεω σχεδόν γιατί κάποια φουσκωτά (είπαμε το αίμα νερό δεν γίνεται) όχι ακριβώς σαν αυτά που χρόνια τώρα ξέρουμε, αλλά ειδικά ενισχυμένα, χωρίς κινητήρες, στρογγυλευμένα σαν απλές βάρκες, έχουν σκοπό κάθε χρόνο να μας μεταφέρουν σε ένα κόσμο μαγικό, στον κόσμο του κοινώς λεγόμενου rafting.

Όταν κοιτάς στο χάρτη το μισό Αιγαίο, και συγκεκριμένα στο βόρειο τμήμα, βλέπεις ότι τα μίλια ανάμεσα στα λιγοστά νησιά είναι αρκετά και έτσι τα νησιώτικα πατήματα τα έχουμε ονομάσει θαλασσινά σκαλοπάτια. Ε, λοιπόν το τρίτο σκαλοπάτι διάλεξαν πρίν από λίγα χρόνια, τέσσερα σκάφη του Ομίλου της Αλεξανδρούπολης και συγκεκριμένα το νησί του Αϊ Στράτη για μια τετραήμερη επίσκεψη, από τις πολλές που έχουν γίνει στο νησί αυτό